عايش فى الدنيا تايه
غريب مش لاقى سكه
عايش فى دنيا يأسه
وبينى وبين الموت تكه
اى طريق أمشيه
الغربه والوحده سكنين فيه
الخوف والألم من الخساره
كل الطرق مليانا حجاره
شايف السما من غير اناره
لاشمس ولاقمر ولانجوم ولانور طياره
مش ممكن تكون هى دى الحياه
معقول الحياه بسمه ومليون أه
معقول الحياه من غير أمل
طب راح فين القمر
راحت فين الشمس
ر اح فين الهمس
كل شىء صوته عالى
كل شىء مادى أصبح غالى
الا المشاعر من كتر رخصها
اللى يملكها ميسواشى
الغدر والخيانه أكتر شىء ماشى
ليه الفرح راح ومجاشى
ليه الايام الحلوه مترجعش تانى
أتكلم انطق يزمانى
قولى انا فين مكانى
دلنى على سكه المشى فيها ترجعلى
الأمل تانى
متسبنيش وتتفرج عليا
عجبك اللى حصل واللى بيحصل ليا
فوق واتكلم حرام عليك انا بتئلم
بصرخ قدامك نفسى أسمع كلامك
ولا بلاش تتكلم
شاور بأى اشاره
قولى هى دى السكه يلى عشتك محتاره
متسبنيش خايف من كل حاجه
من خوفى معدش فاضل لغيرى من الخوف حاجه
قلبى اتعذب فى مشواره
أتعذب وغلب حماره
قلبى معدش له مكان فى الزمان
داست عليه الأيام
خدعته الأحلام
حتى حبى لنفسى معدش له مكان
يبقى ازاى هحب اى انسان
متلمنيش لو الغدر فى يوم كان منى ليك
مسعدتنيش نصيبك واختارة بأيديك
صدقنى يازمن مش هبقى عليك
