رمضان كريم

مفيش ومعنديش

دلوقتى معايا ( صفر ) كبير... وسؤال فى دماغى 

عمال يتقال...إمتى هيحصل تغيير ؟؟

حطيت قدامى ورقة و قلم ... ركنت على الهامش 

جرعة ألم ... و قلت أرسم خطة أعاند بيها صفحة 

حظى الأسير ... نفخت شوية أمل فى ضلوعى 

بسرعة الصاروخ و قلت أدى النقطة أ , ب , ج ... راح 

بيهم أعاند لئم اللئيم و أعدى بقسم ( و الله العظيم 

) .. فيها إيه خبطة أو حلم مشروخ ؟ - ده إل ما 

يقتلش يقوينى .. و بكرة أكيد مخبى صفحة قدر 

لسه جاية تحتوينى ... وراح أضحك و بساعة حظ 

راح أشبك فلكل مجتهد نصيب و مش عيب

وقعة

و التانية

و العاشرة ...

بيقولوا الدنيا شوية مقاوحة لزوم المعافرة ... و أنا 

عافرت و اتاكل منى ضهر رقات .... ساعات بالسهر 

و أيام ممطوطة فى أمال مغلوطة

مقابل شوية حاجات ... و لو عايز تقرى فيا إل فات 

عد باقى عمرك لحد الممات .

أنا قابلت وشوش كتير .... فيهم إل عامل صغير و إل 

عامل كبير و فيهم لسان و لا الشاعر " ابن الجرير " 

بس عند الفعل يا إما تلاقيهم سحالى أو صراصير

وبعدها أقول أهحارب وأموت على صفحة قدرى (

فارس ) ... مش مجرد ضل أسير .

أضغط بسن القلم .... أدور على أول نقطة .. 

ملقيش

تانى نقطة ... مفيش

تالت نقطة .... معنديش

,,,,, فقلت النهارده اكتب .

كل شئ تاه منى

كل شى تاه منى
والنــاس بكلامهم تاهمنى
ولا فى حد يصبــــــَّــرنى
ويخفف دمعى اللى ألــمنى
محروم من الحب وأه يانى
والحزن جرحنى وبــكانى
خايف من غدر الدنيـــا دى
علشـان ماليش فيها أمانى
ظلمونى حبايبى وباعونى
خلونى بقيت عايش رحَّال
مش راسى على أى موانى
والحزن عندى يهدْ جبـــال
دا المر مـــرارته كاويانى
وتعبت منك يـــــــازمـانى
من كتر عذابى وأحـــزانى 
تايه فى الدنيــــا وأه يانى

تايه فى الدنيا

عايش فى الدنيا تايه

غريب مش لاقى سكه

عايش فى دنيا يأسه

وبينى وبين الموت تكه

اى طريق أمشيه

الغربه والوحده سكنين فيه

الخوف والألم من الخساره

كل الطرق مليانا حجاره

شايف السما من غير اناره

لاشمس ولاقمر ولانجوم ولانور طياره

مش ممكن تكون هى دى الحياه

معقول الحياه بسمه ومليون أه

معقول الحياه من غير أمل

طب راح فين القمر

راحت فين الشمس

ر اح فين الهمس

كل شىء صوته عالى

كل شىء مادى أصبح غالى

الا المشاعر من كتر رخصها 

اللى يملكها ميسواشى

الغدر والخيانه أكتر شىء ماشى

ليه الفرح راح ومجاشى

ليه الايام الحلوه مترجعش تانى

أتكلم انطق يزمانى

قولى انا فين مكانى

دلنى على سكه المشى فيها ترجعلى 

الأمل تانى

متسبنيش وتتفرج عليا

عجبك اللى حصل واللى بيحصل ليا

فوق واتكلم حرام عليك انا بتئلم

بصرخ قدامك نفسى أسمع كلامك

ولا بلاش تتكلم

شاور بأى اشاره

قولى هى دى السكه يلى عشتك محتاره

متسبنيش خايف من كل حاجه

من خوفى معدش فاضل لغيرى من الخوف حاجه

قلبى اتعذب فى مشواره

أتعذب وغلب حماره

قلبى معدش له مكان فى الزمان

داست عليه الأيام

خدعته الأحلام

حتى حبى لنفسى معدش له مكان

يبقى ازاى هحب اى انسان

متلمنيش لو الغدر فى يوم كان منى ليك

مسعدتنيش نصيبك واختارة بأيديك

صدقنى يازمن مش هبقى عليك